اندکی زندگی

ازدواج

  • Agnes :)
  • چهارشنبه ۴ تیر ۹۹
  • ۰۰:۰۵

ازدواج به نظرم بزرگ ترین ریسکی هست که ی نفر میتونه تو زندگیش انجام بده 

دیدی که تو ۱۸ سالگی به این موضوع داشتم زمین تا اسمون متفاوت با الان که ی چیز طبیعیه 

اولین سوال ذهنم اینکه چی میشه و ادما تو زندگی مجردی به چی میرسن که ازدواج میکنن 

یا اصلا مهم ترش به چه چیزی باید برسی که ب این امر خطیر فک کنی 

تنهایی؟

رشد ؟

پیشرفت ؟

و در ادامه شخص مقابل تو چه چارچوبی باید باشه که بتونی برای ادامه زندگی روش حساب کنی 

یا اینکه خودت چ ویژگی باید داشته باشی که بتونی برای تشکیل ی زندگی مشترک رو خودت حساب کنی 

اصلا دوست داشتن و دوست داشته شدن چقد مهم 

طرف مقابل تا چه حد باید برات دوست داشتنی باشه بخوای تمام باقی عمرت در کنارش بگذرونی ؟

خیلی چیز وحشتناکیه که یکی رو جوری شریک زندگیت میکنی که حتی تو رخت خوابت که خصوصی ترین و ارامش بخش ترین چیز در طول روزته باهاش شریک میشی 

اینکه الان 22 سالم و تحت تاثیر جو و اطراف دارم به این موضوع فکر میکنم چیز جالبیه 

تا این سن هیچ وقت انقدر عمیق به این موضوع نگا نکرده بودم 

فکر میکنم ازدواج ی چیزیه که اگه خوب باشه خیلی میتونه کمکت کنه 

و اگه بد باشه خیلی بهت ضربه میزنه 

 

 

  • نمایش : ۱۵۰
    • نظرات  (۴)
    فتل فتلیان

    حالا من کم و بیش بش فکر کردم و واقعا در موردش با مادرم به صحبت میشینم 

    اره خب در نوع خودش خوبه و عالی که یه ازدواج خوب و موفق باشه وگرنه می تونه شکننده باشه 

    و واقعا برای هر دو طرف یه مسولیت واقعا سنگینه ! و بنظرم باید به اون رشد رسید و اقدام کرد واسش 

    کلییی سوالای اینجوری برا منم هست نمیدونم شاید باید وقتی تجربش میکنی پاسخشونو پیدا کنی !

    برعکس من فکر میکنم قبل تجربه کردن باید جوابش بدونم
    فتل فتلیان

    چیزایی که برات سواله رو از مادرت بپرس گاها جواباشو دارن مثه مامانم که ازش میپرسم 

    اره خب نمیشه همه چیو رفت و ندونسته هم تجربه کرد ولی خب گاها جوابیم نیست 

    آره اینکه اصلا شاید جواب آدما با توجه به شرایطشون متفاوت باشه
    مثلا از دیدگاه تو جواب ی چیز دیگه است از دیدگاه من ی چیزه دیگه
    گلاویژ ...

    من نظرم اینه که ازدواج نیاز به بلوغ فکری خاصی داره و آدم‌ها با چه اعتماد به نفسی فکر می‌کنن که به اون بلوغ رسیدن و وقتشه که ازدواج کنن؟ مخصوصا اگه سنشون کم باشه واقعا همچین پرسشی تو ذهنم میاد چون به نظرم تصمیم‌‌گیری راجع به ازدواج خیلی سخت و عمیق می‌تونه باشه. به هرحال امیدوارم اگه یک‌روز بهش اقدام کردم انتخابم از روی بلوغ و آگاهی باشه نه ترشح هورمون‌های لعنتی.

    دقیقا چه اتفاقی می افته که خودشون آماده ی ازدواج میبینن؟
    به نظر من تو سن کم اصلا فکر نمی‌کنند صرفا هیجانیه 
    99 درصدشون یا بخاطر محیط یا هیجان 
    فک میکنم اگه بخوای بهش عمیق نگا کنی خیلی تصمیم بزرگیه :/
    فتل فتلیان

    اوهوم دقیقا 👊

    گاه گاهی اندکی مینویسم ...
    آخرین مطالب
    آرشیو مطالب
    پیوندها
    پیوندهای روزانه