اندکی زندگی

این روزا خیلی مادیات زندگی برام پر رنگ شده 

تقریبا از وقتی که رفتم دانشگاه توجه  به لباس های مارک و لوازم ارایشی مارک شروع شد 

و این اواخر حتی لوازم تحریر مارک باید استفاده کنم 

بودنش هیچ حس خاصی بهم نمیده ولی نبودنش غم بزرگی برام محسوب میشه 

آخرین بار برمیگرده به شهریور ماه که با بالا رفتن یهویی دلار نتونستم گوشی پرچم داری ک میخواستم بگیرم که عمیقا از عمق وجودم عزاداری میکردم ://///

در حالی که با همین گوشی جدیدی که حتی پرچم دار هم نیست کارم راه می افته 

این تابستون به قدری هزینه ی لباس دادم و به طبع اون هزینه ی روسری و کیف که متناسب باشه با رنگش 

ست هایی که با نبودن دانشگاه و مهمونی و مراسم های جشن تولد بلااستفاده تو کمد مونده ولی با تغییر فصل همین روند داره برای لباس های پاییزی ادامه

پیدا میکنه 

به جایی رسیده که این  روند داره ارامشم میگیره و از داشته هام نمتونم استفاده کنم و توجهم به نداشته هامه 

و دوباره هی مث عقاب سایت های خرید چک میکنم تا چیزی جا نی افته 

جالبه ک نمیدونم چطور اینو متوقف کنم